۱۸ تیر ۱۳۹۴

وضعیت بریدگان مرتدّ در جنگ بدر-هفدهم رمضان جنگ بدر

وضعیت بریدگان مرتدّ در جنگ بدر:
سايت سازمان مجاهدين خلق ايران

هنگامیکه رسول خدا در مکه بود و هنوز هجرت نکرده بود، به‌ویژه پس از فوت ابوطالب و حضرت خدیجه، فشار روی مسلمانان بسیار زیاد شد. عشایر و قبایل، خودشان فرزندان مسلمانشان را شکنجه می‌کردند و آزار و اذیت می‌نمودند. فشار به حدی رسید که تعدادی از مسلمانان، از ترس خانواده و عشیره، بریدند و مرتدّ شدند. (مرتدّ یعنی کسی که بازگشت به گذشته می‌کند) و دوباره با مشرکین همگام شدند.

آیا این بریدگان در جنگ بدر، نقشی داشتند؟ 
در جنگ بدر، بسیاری از کسانی که قبلاً ایمان آورده بودند ولی بعد طاقت مبارزه با ارتجاع را نداشتند و بریدند و مرتدّ شدند، در سپاه دشمن شمشیر به دست علیه مسلمانان بودند. رسول خدا از سرنوشت شوم آنها اندوهگین بود.
در مورد این افراد، آیاتی در سوره‌های مختلف قرآن نازل شده است. از جمله در سوره محمد آیات ۲۵ تا ۲۸ آمده‌ است:
إنّ الّذین ارتدّوا علی أدبارهم مّن بعد ما تبین لهم الهدی الشّیطان سوّل لهم وأملی لهم (محمد-۲۵) 

«آن کسانی که بعد از آن که هدایت برایشان روشن شده بود، به گذشته خود (جاهلیت) باز گشتند، شیطان دنیا را برایشان آراست و آنان را با آروزها پر کرد».

ملاحظه می‌شود کسانی که از نظر آگاهی با هدایت، یعنی با رسول خدا آشنا شده و حرفهای او را شنیده بودند، افرادی نا آشنا با مفاهیم و انقلاب و اسلام نبودند. به این دلیل خداوند به آنان مرتدّ می‌گوید؛ یعنی کسی که راهی را همراه مسلمانان رفته، اما تاب نیاورده و دوباره به گذشته باز می‌گردد. یعنی ابتلا یا آزمایش و انتخاب، امر جدیدی نیست. هر کسی که آگاهی دارد، باید انتخاب کند. خداوند دلایل مرتد شدن آنان را در بی‌مرزی و پل داشتن با دشمن معرفی می‌کند و در برابر این پرسش فرضی که چرا؟ چنین پاسخ می‌دهد:
ذلک بأنّهم قالوا للّذین کرهوا ما نزّل اللّه سنطیعکم فی بعض الأمر واللّه یعلم إسرارهم (محمد-۲۶) 


«زیرا آنان به افرادی که کتاب خدا را زشت می‌شمردند (یعنی دشمن)، گفتند در برخی از امور، از شما پیروی خواهیم کرد. و این در حالی است که خداوند آنچه که این افراد در درونشان پنهان کرده بودند را می‌دانست».

فکیف إذا توفّتهم الملائکة یضربون وجوههم وأدبارهم (محمد-۲۷) 

«چگونه است آنگاه که ملائکه با این مرتدین روبه‌رو شدند و از صورتها و پشت سرشان می‌زدند»، 

ذلک بأنّهم اتّبعوا ما أسخط اللّه وکرهوا رضوانه فأحبط أعمالهم (محمد-۲۸) 

«زیرا آنان از چیزی پیروی کردند که خدا را به خشم می‌آورد و رضایت خدا را زشت شمردند و خدا نیز اعمال آنان را تباه کرد».

در این آیه چه چیزی خدا را به خشم آورده است؟ 
خداوند بیش از هر چیز، از خیانت یک فرد به عهد، پیمان و آگاهی خود، با هر ترفندی که فرد به کار ببرد، به خشم می‌آید. چگونه کسانی با رسول خدا بوده‌اند، با خدا عهد بسته‌اند و بعد به آرمان خود پشت می‌کنند؟ 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر