خامنهای در سال 94 در سراشیب ضعف و ذلت
در سالی که گذشت، بعد از برجام، آثار منطقهیی جام زهر هم به سرعت بارز شد“. جوان“ارگان بسیج پاسداران (10بهمن94) صراحتاً نوشت: ”حالا دیگر مشخص شده که مذاکرات اتمی، به پرونده هستهیی محدود نشده و به موضوعهای دیگری از جمله تبادل گروگانها و جنگ در سوریه و یمن هم گسترش پیدا کرده
تلویزیون رژیم (28دی) نیز گفت: ”ظریف در مورد ابعاد اجرایی شدن برجام اعتراف کرد که هنوز خیلی از چیزهایی که در این مذاکرات اتفاق افتاد، گفتنی نیست “.
روزنامه جوان (10بهمن) نوشت: حالا دیگر مشخص شده که مذاکرات به پرونده هستهیی محدود نشده و در مسیرهایی متفاوت، به موضوع «تبادل زندانیان» و همچنین مشکلات سوریه و یمن نیز گسترش پیدا کرده است
بلافاصله پس از امضای برجام، سران 5+1 به منطقه خلیج فارس آمدند تا به کشورهای منطقه اطمینان خاطر دهند که در توافق اتمیشان با رژیم، موضوع سوریه و راهحل آن هم در نظر گرفته شده است (گرچه که راهکارشان منطبق بر سیاست مماشات است). این اطمینان خاطر بیشتر برای آنست که به رژیم بفهمانند باید مواظب باشد و بساطش را در منطقه جمع کند وگرنه ممکن است تحریمها برگردند!
تا پیش از این، رژیم میگفت که: سه پایتخت عربی را در دست دارد و در یمن بهدنبال گرفتن چهارمین پایتخت عربی است.
اما عربستان و کشورهای منطقه در قالب یک ائتلاف منطقهیی به موقع اقدام کردند و رژیم را پس زدند.
پس از آن، گسترش ائتلاف (ترکیه و مصر و قطر و پاکستان و، ...)، تعادل قوای منطقهیی را به ضرر رژیم چرخاند.
ولی یک نکته مهم را در همینجا باید در نظر گرفت و آن، اینکه:
قطب بندی عربی - اسلامی در محتوا، با قطببندی آمریکا و دیگر قدرتهای غربی، اختلاف مسیر جدی دارد.
غربیها دنبال کنار آمدن با رژیم در مسایل منطقهیی هستند، اما ائتلاف منطقهیی، در برابر رژیم ایستاده و در یمن و سوریه (یا مستقیم یا نیابتی)، با رژیم و نیروهایش چنگ در چنگ است.
بهعنوان جمعبندی میتوان گفت که سال 93، سال رشد بادکنکی رژیم در منطقه بود. و سال 94، سال سوزن خوردن و ترکیدن این بادکنک بود و در این سال، رژیم در تمام منطقه در حال عقبنشینی بود.
روز 14 دی، 94 عربستان روابط سیاسی خود با رژیم را قطع کرد. بهدنبال عربستان، چند کشور دیگر عربی در خاورمیانه و حتی آفریقا در همبستگی با عربستان، روابط خود با رژیم را قطع کردند، مصر و ترکیه هم تذکر دیپلوماتیک به رژیم دادند و اعتراض کردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر