۳۰ بهمن ۱۳۹۶

بیانیهٴ های کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری 163کشور در حمایت از قیام ایران

بیانیهٴ های کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری 163کشور در حمایت از قیام ایران


اظهارات رئیس پیشین اتحادیه‌های اصناف کل انگلستان
درباره بیانیهٴ های کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری
متشکل از 331اتحادیه در 163کشور در حمایت از قیام ایران

راجر لاینز:
آنها قوی‌ترین بیانیه را صادر کرده‌اند
که به ۲۰۰میلیون عضو وابسته در ۱۶۳کشور فراخوان می‌دهد
 تا اقدام عملی در همبستگی با مردم ایران انجام بدهند

راجر لاینز رهبر پیشین اتحادیه کارگری انگلستان:
خانم رجوی و همکاران برجسته، این لحظهٴ بسیار مهمی برای من است؛ زیرا می‌توانم ابراز همبستگی‌ها را به همبستگی معنی‌دار تبدیل کنم من رئیس پیشین بزرگ‌ترین اتحادیه در انگلستان، دبیرکل اتحادیه انگلستان و رئیس پیشین کنگره اتحادیه تجاری با 6میلیون عضو هستم. اما امروز به‌ویژه می‌خواهم توجه شما را به بیانیهٴ صادر شده در سوم فوریه توسط کنفدراسیون اتحادیه تجارت آی.تی.یو.سی. جلب کنم. آنها قوی‌ترین بیانیه را صادر کرده‌اند که به ۲۰۰میلیون عضو وابسته در یک‌صد و شصت و سه کشور فراخوان می‌دهد تا اقدام عملی در همبستگی با مردم ایران انجام بدهند
بنابراین ما امیدواریم که این بیانیهٴ صادر شده توسط آی.تی.یو.سی. سطح فعالیت و همبستگی را به یک سطح جدید ارتقا دهد، زیرا من باید به شما خانم رجوی بگویم، اگر شما تا به‌حال با همه همکاران سخت‌کوشتان به این فکر می‌کنید که آیا سرمایه‌گذاری و کار و انرژی که صرف کرده‌اید کارساز بوده است، قیام در ایران بیش از هر چیزی، آن‌را تأیید می‌کند.
ما اکنون باید این همبستگی را برای دفاع و حمایت از مردم شجاع ایران گسترش بدهیم.


بیانیهٴ کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری
متشکل از 331اتحادیه در 163کشور جهان
درباره وضعیت جوشان اجتماعی  و ضرورت تحول بنیادین

محکومیت اقدامات چپاولگرانهٴ رژیم آخوندی و سپاه پاسداران
حمایت از خواسته‌های برحق کارگران ایران
سرکوب اعتراضات در ایران، هیچ کاری در از بین بردن نارضایتی‌های اقتصادی و اجتماعی جوشان در سراسر کشور و حل این وضعیت از پیش نمی‌برد. خشم نسبت به بیکاری جوانان که در برخی مناطق به 60درصد می‌رسد، تورم افسارگسیخته و افت شدید ادامه‌دار درآمدها با خشم و نارضایتی به‌خاطر نقش (رژیم) ایران در جنگهای خارج از ایران ضریب می‌خورد، آن هم در حالی که وضعیت اقتصاد داخلی وخیم است.
افزایشی هم که بعد از برداشته‌شدن تحریم‌ها در سال 2015 در سرانه ملی حاصل شد قادر به بالا بردن استانداردهای زندگی میلیون‌ها ایرانی در اقتصاد بیمار (رژیم) ایران نشده و نفوذ وسیع اجتماعی و اقتصادی سپاه پاسداران و ارگانهای رژیم مذهبی حاکم موانع جدی در مسیر هر گونه رفرم هستند.
عدم پرداخت حقوق‌ها، یکی از علت‌های اعتراضات، باعث فقر و فاقه بسیاری از کارگران نظیر شرکت تولیدی هفت‌تپه شده است؛ کارگران (این شرکت) به‌مدت چند ماه بعد از خصوصی‌سازی مشکوک این مجتمع حقوقی دریافت نکردند. کارگرانی که درگیر فعالیت در اتحادیه‌های مستقل کارگری هستند، با سرکوب شدید مواجه می‌شوند؛ هم‌چون محکومیت‌های ساختگی نظیر آن چه بر سر رضا شهابی، اسماعیل عبدی و ابراهیم مددی و بسیاری نفرات دیگر آمده است. ایران در رده پنجم کشورها در «جدول شاخصهای عدم وجود هیچ تضمینی برای حقوق» قرار دارد.
شارون بارو رئیس کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری گفت: « برابری جنسی و احترام به آزادی اجتماعات، تجمع و گردهمایی و آزادی بیان، تنها مبنا و پایه برای محقق‌شدن عدالت اجتماعی است. برچیدن سلطه نظامی بر اقتصاد و قدرت آخوندهای بنیادگرا بر روی زندگی روزمره مردم، برای چشم‌انداز یک اقتصاد سالم و امن و شکوفا حیاتی است. مردم ایران بسیار نیازمند به سرمایه‌گذاری در امر اشتغال و حقوق انسانی هستند».

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر