خامنه اي وپروژه دستگيري روزنامه نگاران وبازيها ولفاظي
هاي روحاني براي حفظ نظام
پروژه بازداشت گسترده روزنامهنگاران در ایران این بار با اتهامهایی همچون «جاسوسی» و «مقابله با شبکه نفوذ» آغاز شده است.
تا کنون بازداشت چهار روزنامهنگار اعلام شده است. سایت سحام نیوز نزدیک به مهدی کروبی از رهبران معترضان ایران هم نوشته است که نام ۱۰ روزنامهنگار اصلاح طلب دیگر در لیست بازداشتها برای روزهای آتی قرار گرفته است.
در همین حال ارگانهای رسانههای نزدیک به سپاه پاسداران ایران و همچنین صدا و سیمای این کشور از «کشف بانذ نفوذ آمریکایی در مطبوعات کشور» خبر میدهند.
این بازداشتها پس از سخنرانیهای علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ایران صورت میگیرد که در آن به آنچه «نفوذ سیاسی و فرهنگی آمریکا در کشور» نامید هشدار داد.
آفرین چیتساز، ستوننویس روزنامه دولتی ایران، احسان مازندارنی مدیر مسئول روزنامه فرهیختگان, سامان صفرزایی همکاری بسیاری از رسانهها و از این میان اندیشهپویا، و عیسی سحرخیز روزنامهنگار مستقل و مدیر مسئول چندین نشریه اطلاحطلب، پس از بارزسی منازلشان بازداشت و به محل نامعلومی منتقل شدهاند.
با آنکه اتهامهای این روزنامهنگاران را مسئولان قضایی اعلام نکردهاند اما رسانههای سپاه پاسداران تسنیم و یا خبرگزاری فارس نیوز، و صدا وسیمای جمهوری اسلامی به شکلی هماهنگ، حتی پیش از تأیید خبر بازداشت از سوی خانوادهها، با انتشار سابقه بازداشت برخی از این روزنامهنگاران در جریان اعتراضهای پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ و برخی مسائل زندگی خصوصی آنها، اتهام بازداشتشدگان را از جمله «اقدام علیه امنیت ملی و برخی ارتباطات با بیگانگان» اعلام کردهاند.
شبکه ۲ تلویزیون ایران شامگاه سهشنبه ۳ نوامبر در برنامه گفتگوی ویژه خبری شامگاه گذشته، اظهارات یک «کارشناس سازمان اطلاعات سپاه پاسداران» به نام «آقای عاصف» را پخش کرد که در ارتباط تلفنی با این شبکه، با اعلام دستگیری «برخی عوامل نفوذ در رسانهها» گفت: «در این پرونده، مجموعهای از مخربترین فعالان رسانهای اپوزیسیون خارجی و داخلی در یک فرآیند پیچیده و هرمی چند لایه، با شبکه سازی از خبرگاران داخلی در راستای ادارکسازی تلاش میکردند.»
او مدعی شد که این گروه «عناصر و ساختار به ظاهر پیچیده و غیرقابل شکستی را برای خود ایجاد کرده و کاملا نکات حفاظتی را رعایت میکردند.»
به گفته آقای عاصف، هدف اصلی این گروه هدایت افکار عمومی از طریق «ادراکسازی و اولویتسازی» بود و آنها تلاش داشتند در داخل ایران مجموعهای از روزنامهنگاران و فعالان رسانهای را جذب کنند.
آقای عاصف نظریهپردازان امنیتی سرویسهای اطلاعاتی غربی را مسئول سازماندهی این گروه دانسته و افزود که «این فرآیند با طراحی و بودجهریزی پنهان از طریق سرویسهای جاسوسی آمریکا و هدایت سیاسی و دیپلماتیک انگلستان انجام میشده است.»
وی گفت که فعالان در این تشکیلات از مهارت رسانهای بالایی هم برخودرار بودند و «با هماهنگی و پشتیبانی اطلاعاتی و دیپلماتیک برخی از کشورهای اروپایی با محوریت هلند و از طریق بنیادهای وابسته به وزارت امور خارجه هلند، انگلستان و سوئد برای شبکهسازی در داخل ایران و جذب برخی از نخبگان رسانه ای تلاش میکردند.»
به گفته این مقام امنیتی، سازماندهندگان این برنامه «برخی جوانان جویای نام و برخی از عناصر رسانهای را که تلاش میکردند به کشور خدمت کننند را به استخدام در آوردند و کوشیدند با صرف هزینههای کلان، این نیروهای متحصص داخل کشور را با هماهنگی اپوزیسیون رسانهای که در داخل کشور در گذشته فعال بودند و اکنون به خارج رفته و علیه جمهوری اسلامی فعالیت میکند به کار بگیرند.»
آقای عاصف این شبکه را دارای ساختاری هرمی توصیف کرده به نحوی که اعضای آن از فعالیت یکدیگر اطلاعی نداشتند. وی گفت که انگیزه همکاران این شبکه دریافت پول بود و آنان «مطلب علیه کشور و منافع ملی و ارزشهای انقلاب اسلامی با دستور و هدایت سرویسهای خارجی منتشر میکردند.»
این کارشناس اطلاعاتی در مورد نوع مطالبی که در این زمینه منتشر شده و محل انتشار آنها توضیحی نداده است.
به گفته آقای عاصف، یکی از کارهای عوامل این شبکه در داخل کشور، «آلوده کردن» برخی از نشریات داخلی بود. به گفته او، "آنها تلاش کردند برخی از خبرنگاران، مدیران و مسئولان روزنامههای داخلی را به صورت کاملا هوشمند در اختیار بگیرند و بیشتر تیترها و برخی مقالات را به صورت همسو و مشترک منتشر کنند و در برخی موارد، فشار بر دولت ایجاد کنند."
این کارشناس اطلاعاتی سپاه پاسداران براندازی نظام جمهوری اسلامی را هدف نهایی این شبکه دانسته و گفته است که در این راستا، سازماندهندگان آن «هدایت افکار عمومی و تغییر سبک زندگی را در دستور کار خود داشتند.»
وی «روزنامهنگاران فراری» را متهم کرده که با طراحی شبکهای در خارج از کشور، تلاش داشتند برخی روزنامهنگاران جوان را با فریب و وعدههای توخالی جذب کنند تا از آنها «اطلاعات خارج کنند و برخی اقدامات خرابکارانه انجام دهند.» وی در مورد نوع اطلاعاتی که در اختیار این روزنامهنگاران جوان بوده و میزان موفقیت عاملان این طرح در جذب و دریافت این اطلاعات از آنان توضیحی نداده است.
این نخستین بار نیست که روزنامهنگاران در ایران قربانی پروژههای سرکوب نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران قرار میگیرند. ماه مه سال ۲۰۰۰ بیش از ٣٠٠ رسانه که علی خامنهای آنها را « پایگاه دشمن خارجی در داخل کشور» نامیده بود، توقیف و دهها هزاران صفحه بر روی اینترنت سانسور شد، بیش از ٥٠٠ روزنامهنگار و وبنگار و به حبسهای سنگین محکوم شدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر