خامنه ای وپیام نوروزی سران نظام یا دجالیت و فریبکاری؛ کینهکشی، رو کردن دست حریف و خلاصه خالی کردن زیر پای یکدیگر
لینک به منبع
لینک به منبع
سخنرانیهای تحویل سال و پیامهای نوروزی معمولاً در جوهر خود، خبر از حیاتی تازه و جوشش و جوانهزدن همه خوبیها دارند و از دوستی، سرزندگی و شادابی در سال جدید حکایت میکنند. فراخوانهایی برای عشق به همنوع و مردمدوستی همراه با بهترین آرزوها و دعوت به گذشت و مدارا.
اما نگاهی بیندازیم به پیامهای نوروزی سردمداران حکومت آخوندی، از علی خامنهای، ولیفقیه درهم شکسته ولایت گرفته تا آخوند شیاد، حسن روحانی و تا آخوند رفسنجانی. تنها چیزی که در پیام آنها وجود ندارد، همین ارزشهای انسانی و تنها چیزی که البته موج میزند، دجالیت و فریبکاری؛ کینهکشی، رو کردن دست حریف و خلاصه خالی کردن زیر پای یکدیگر. با نگاهی کوتاه به برخی از جملات و عبارات این آخوندهای پر نیرنگ و ریا، تنها گوشهیی از عمق فساد و گرگدعواهای آنها روشن میشود و به نظر میرسد خالی از هر گونه توضیح و تفسیر و در یک کلام «بدون شرح» باشد:
آخوند روحانی: «… آنچه در سالهای گذشته از دید جهانیان، بهانهیی برای تهدید علیه ملت ایران بود، یعنی فعالیت هستهای، تبدیل شد به نمادی برای همکاری ملتهای جهان…». (از پیام نوروزی آخوند روحانی)
آخوند خامنهای: «… در همین توافق اخیر هستهیی هم، … وزیر خارجه ما به بنده گفت ما اینجا را دیگه نتوانستیم، این خط قرمز را نتوانستیم حفظ کنیم… اینها میخواهند این را بهصورت یک گفتمانی در بین نخبگان جامعه ترویج کنند…». (از پیام نوروزی خامنه)
آخوند روحانی: «… تحریمهای بانکی، مالی، پولی، نفتی، پتروشیمی، بیمه، حمل و نقل و همه تحریمهای هستهیی برداشته شد…». (از پیام نوروزی آخوند روحانی)
خامنهای: «… در قضیه 5+1 و مسأله هستهیی، در همین قضیه هم آمریکاییها به آنچه وعده داده بودند عمل نکردند، کاری که باید میکردند انجام ندادند…». (از پیام نوروزی خامنه)
آخوند روحانی: «… مردم برجام دو را در 7اسفند سال گذشته کلیـد زدند. برجام دو همان اقدام مشترک ملی در داخل کشور است…». (از پیام نوروزی آخوند روحانی)
آخوند خامنهای: «… در قضیه هستهیی توافق شد، این اسمشو گذاشتیم برجام. برجام دیگری در قضایای منطقه، برجام دیگری در قضایای قانون اساسی کشور، برجام دو و سه و چهار و الی غیرذالک… این منطقی است که سعی میکنند این منطق را در بین نخبگان جامعه و از سوی نخبگان جامعه به افکار عمومی جامعه منتقل کنند…». (از پیام نوروزی خامنه)
خامنهای: «… ما میتوانیم با دنبال کردن همین سیاست اقتصاد مقاومتی بهمعنای عملی مسأله، ..... در مقابل تحریم دیگر به خودمان نلرزیم که ما را تحریم خواهند کرد. خوب بکند تحریم. اگر اقتصاد مقاومتی شد، تحریم دشمن تاثیر قابل توجهی نخواهد داشت…». (از پیام نوروزی خامنه)
آخوند روحانی: «… اقتصاد مقاومتی بدون تعامل سازنده با دنیا شدنی نیست. … تقویت و توسعه مناطق آزاد اقتصادی کشور برای جلب سرمایهها و تکنولوژیهای خارجی نقشی حیاتی در موفقیت سیاستهای اقتصاد مقاومتی ایفا میکنند…» (از پیام نوروزی آخوند روحانی)
خامنهای: «… درست توجه کنید من توضیح بدهم. حرف آنها این است، من حرف طرف مقابل را بگویم، بعد آنچه را که اقتضای حق و حقیقت است، آن را بیان کنم. طرف مقابل یعنی همان دستگاه تبلیغاتی و فکرساز و جریان ساز، حرفش این است که میگوید ایران دارای ظرفیتهای فراوان اقتصادی است، هدف از توافق هستهیی این بود که کشور ایران بتواند از این ظرفیتها استفاده کند. خوب این توافق انجام گرفت. لاکن این توافق کافی نیست، مسائل دیگری هم هست، در اونها هم بایستی ملت ایران، دولت ایران، مسئولان ایران، تصمیم بگیرند و اقدام بکنند…». (از پیام نوروزی خامنه)
آخوند رفسنجانی: «… سال۹۴، سال شما بود که هم با برجام به دنیا گفتید در پی تعامل هستید و از جنگ گریزانید و هم با رأی خود نشان دادید که روحانیت، بیمردم همچون پر کاهی حتی توان حفظ خود را هم نمییابد…». (از پیام نوروزی رفسنجانی)
یک ضربالمثل چینی میگوید: «اگر میخواهی به اسرار کسی پی ببری، از همسایگانش سؤال کن». حالا این حکایت بیت عنکبوتی ولیفقیه ارتجاع و سایر همپالکیها و همسایگانش در بازار مکارهی خلافت آخوندی است که در برابر سؤال و بازخواست بزرگ مردم به جان آمده، اینچنین یکدیگر را میدرند و به سخره میگیرند تا بیش از پیش ماهیت متعفن خود را برملا میکنند. آری، این ترس از رعد و برق سهمگین و آتشین آسمان غمزده میهن و ترس از انفجار بزرگ باروت خشم مردم و هراس از غرش مجاهدانش است که باندهای رژیم را اینچنین به جان یکدیگر انداخته است.
ایران، این زیباترین میهن باستانی، فقط یک پیام و فقط یک پیام نوروزی دارد و آن هم «پیام و سرود مقاومت و قیام برای سرنگونی رژیم دجال و ستمگر آخوندی به دست مردم قهرمان و فرزندان مجاهدش است». پیام و غزل عشق و آبادانی در بهاران بزرگ آزادی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر