«رژیم ایران مجبور است بازرسیهای بی‌قید و شرط را بپذیرد!»
تاسیسات اتمی رژیم و آژانس بین المللی اتمی
http://www.mojahedin.org/news/
به نظر می‌رسد مصوبه نمایشی «الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته‌یی» کار رژیم را در زمینه‌های مختلف هسته‌یی از جمله در مورد بازرسیهای آژانس سخت‌تر کرده است.
معنی تغییراتی که علی لاریجانی با اشاره شورای عالی امنیت رژیم یا در واقع به‌اشاره خامنه‌ای در مصوبه «الزام دولت…» به‌عمل آورد، این بود که مصوبه کذایی در یک عقب‌نشینی شرمگینانه، بر بازرسی از همه مراکز رژیم صحه گذاشت.
اما صرف مطرح شدن مصوبه مجلس، واکنشهای شدید مقامهای کشورهای 5+1 و دبیرکل آژانس را به‌دنبال داشت. تلویزیون فاکس‌نیوز آمریکا طی مصاحبه‌یی که با جان بولتون سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل به‌عمل آورد؛ این سؤال را با وی در میان گذاشت: ”بر اساس مصوبه مجلس رژیم ایران، دسترسی به سایتهای نظامی، امنیتی و سایتهای غیراتمی حساس، همچنین اسناد و دانشمندان ممنوع می‌باشد“. این حرف مثل آن است که بگویند که همه چیز ممنوع است.
جان بولتون گفت: «کلیت اندیشه دسترسی مدیریت شده خودش به نوعی یک معما و چیستان است. یعنی این‌که تنها دسترسی که بازرسان خواهند داشت، به محلهای مشخصی خواهد بود و در نتیجه، آنها چیزی پیدا نخواهند کرد یا نمی‌توانند سیستمی را که کار تسلیحاتی را دنبال می‌کرده و هسته اصلی فعالیتهای آنها بر پایه نظامی بوده را ردیابی بکنند».
وزیر خارجه‌ی فرانسه، لوران فابیوس نیز گفت: «که در ملاقات با جواد ظریف به او خواهد گفت که فرانسه خواستار یک توافق مستحکم و پایدار است و توافق مستحکم از نظر فرانسه، توافق قابل کنترل و قابل اجرا و در نتیجه بازرسی از تأسیسات ایران است به‌طوری که دستیابی دولت تهران به سلاح اتمی امکانپذیر نباشد»
فیلیپ هاموند وزیر خارجه انگلستان نیز روز دوشنبه (اول تیر) گفت: لندن خواستار توافقی با رژیم ایران مشروط به نظارت قاطع اتمی است که مستلزم بازرسیهای کامل از تأسیسات آن می‌باشد و این مرزسرخ مطلق ما در هر توافقی تا ضرب‌الاجل 30ژوئن می‌باشد.
هاموند بعد از دیدار با ظریف در حاشیه اجلاس وزرای خارجه اتجادیه اروپا در لوگزامبورگ نیز گفت: ”ما نمی‌توانیم روی مرز سرخهای مطلق خود سازش کنیم. اگر توافق انجام می‌دهیم، باید قابل راستی آزمایی باشد“.
اما با معناتر از مقامات وزارت خارجه، موضعگیری آمانو بود. دبیرکل آژانس بین‌المللی گفت: «در بسیاری کشورهای دیگر هم، هر از چند گاهی ما درخواست دسترسی به سایتهای نظامی را می‌دهیم، که دلایلی برای بازرسی از آنها داریم. در واقع ایران مجبور است این مسأله را بپذیرد» (شبکه1 تلویزیون رژیم – ۱/۴/۹۴)
آمانو پیش از این با ملاحظه خیلی بیشتری در رابطه با رژیم صحبت می‌کرد، اما وقتی اکنون به این صراحت می‌گوید رژیم ایران مجبور است بازرسیهای بدون قید و شرط را بپذیرد، معنای خود را دارد. جالب است که تلویزیون رژیم نیز به این موضوع اذعان می‌کند و مجری آن می‌گوید: «مجبور بودن ایران به پذیرش پروتکل الحاقی که دسترسی به سایتهای نظامی هم می‌تواند جزء بندهای آن باشد، بزرگترین اختلاف ما با طرف مذاکرات است».
البته آمانو حرف مهم دیگری هم در مورد این‌که چرا رژیم قابل اعتماد نیست، زده است. که یک رسانه حکومتی دیگر یعنی سایت واحد مرکزی خبر در روز 31خرداد آن را چنین منعکس کرده است: «آژانس نمی‌داند (رژیم) ایران در گذشته چه کاری انجام داده است. ایران هیچ‌گونه اطلاعاتی درباره فعالیتهای هسته‌یی گذشته‌اش ارائه نکرد تا این‌که گروه اپوزیسیون ملی ایران و دستگاههای اطلاعاتی و تصاویر ماهواره‌یی وجود چنین برنامه‌ای را در ایران نشان داد. (رژیم) ایران خود به‌صورت داوطلبانه وجود چنین برنامه‌ای را فاش نکرد».
اجباری که آمانو مطرح می‌کند، به چه معنی است؟ توضیحات و سوز و گداز تلویزیون رژیم در این رابطه به‌راستی دلخراش است: «چارچوبی طراحی شده که بر اساس آن شدیدترین نظام قابل تصور برای نظارت بر همه اتفاقاتی که در زنجیره تأمین هسته‌یی می‌افتد قرارداده شده. تعهداتی که ایران بر اساس پروتکل الحاقی می‌پذیرد، بی‌سابقه و همیشگی خواهند بود و زمان اجرای آنها بیش از طول دوره این توافق در نظر گرفته شده است».
برخی مقامهای رژیم از جمله سعیدی، از اعضای سابق هیأت مذاکره‌کننده رژیم تلاش می‌کند موضوع را عادی جلوه دهد؛ او می‌گوید: «پذیرش بازرسیها… یک سری دسترسیهایی را برای آژانس ایجاد کرده و محدودیتهای بیشتری برای ما، ولی این فاجعه نیست. این اتفاقی هست که دو سال در کشور اجرا شد و مشکل خاصی هم به وجود نیامد» (شبکه1 تلویزیون رژیم – ۱/۴/۹۴).
در واقع این کارگزار رژیم معتقد است که می‌شود مثل قبل سر بازرسان آژانس کلاه گذاشت و آنها را به جای اماکن مورد نظر به جاهای مجعولی برد.
اما بیشتر کارشناسان رژیم مثل آقامیری، نظر دیگری دارند و فکر می‌کنند آژانس هوشیار شده و دیگر فریب نمی‌خورد، از این‌رو به‌شدت نگرانند: «در این قضیه، معنی مدیریت برایم نامفهوم است. چون وقتی شما می‌گوئید هر آن، با هر شرایطی و طی یک زمان مشخصی می‌توانند بازدید کنند، طبیعتاً یعنی محدودیت. یعنی شما دیگر نمی‌توانید بگوئید که این‌جا بیاید یا آنجا نیاید. پذیرفتید که همه جا بیایند» (شبکه1 تلویزیون رژیم – ۱/۴/۹۴).
بله، مانور و طرحی که به قول روزنامه آفتاب یزد برای بستن دهان دلواپسان طراحی شده بود، حالا بلای جان رژیم شده و شرایط را برایش دشوارتر کرده است.
معنی تغییراتی که علی لاریجانی با اشاره شورای عالی امنیت رژیم یا در واقع به‌اشاره خامنه‌ای در مصوبه «الزام دولت…» به‌عمل آورد، این بود که مصوبه کذایی در یک عقب‌نشینی شرمگینانه، بر بازرسی از همه مراکز رژیم صحه گذاشت.
اما صرف مطرح شدن مصوبه مجلس، واکنشهای شدید مقامهای کشورهای 5+1 و دبیرکل آژانس را به‌دنبال داشت. تلویزیون فاکس‌نیوز آمریکا طی مصاحبه‌یی که با جان بولتون سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل به‌عمل آورد؛ این سؤال را با وی در میان گذاشت: ”بر اساس مصوبه مجلس رژیم ایران، دسترسی به سایتهای نظامی، امنیتی و سایتهای غیراتمی حساس، همچنین اسناد و دانشمندان ممنوع می‌باشد“. این حرف مثل آن است که بگویند که همه چیز ممنوع است.
جان بولتون گفت: «کلیت اندیشه دسترسی مدیریت شده خودش به نوعی یک معما و چیستان است. یعنی این‌که تنها دسترسی که بازرسان خواهند داشت، به محلهای مشخصی خواهد بود و در نتیجه، آنها چیزی پیدا نخواهند کرد یا نمی‌توانند سیستمی را که کار تسلیحاتی را دنبال می‌کرده و هسته اصلی فعالیتهای آنها بر پایه نظامی بوده را ردیابی بکنند».
وزیر خارجه‌ی فرانسه، لوران فابیوس نیز گفت: «که در ملاقات با جواد ظریف به او خواهد گفت که فرانسه خواستار یک توافق مستحکم و پایدار است و توافق مستحکم از نظر فرانسه، توافق قابل کنترل و قابل اجرا و در نتیجه بازرسی از تأسیسات ایران است به‌طوری که دستیابی دولت تهران به سلاح اتمی امکانپذیر نباشد»
فیلیپ هاموند وزیر خارجه انگلستان نیز روز دوشنبه (اول تیر) گفت: لندن خواستار توافقی با رژیم ایران مشروط به نظارت قاطع اتمی است که مستلزم بازرسیهای کامل از تأسیسات آن می‌باشد و این مرزسرخ مطلق ما در هر توافقی تا ضرب‌الاجل 30ژوئن می‌باشد.
هاموند بعد از دیدار با ظریف در حاشیه اجلاس وزرای خارجه اتجادیه اروپا در لوگزامبورگ نیز گفت: ”ما نمی‌توانیم روی مرز سرخهای مطلق خود سازش کنیم. اگر توافق انجام می‌دهیم، باید قابل راستی آزمایی باشد“.
اما با معناتر از مقامات وزارت خارجه، موضعگیری آمانو بود. دبیرکل آژانس بین‌المللی گفت: «در بسیاری کشورهای دیگر هم، هر از چند گاهی ما درخواست دسترسی به سایتهای نظامی را می‌دهیم، که دلایلی برای بازرسی از آنها داریم. در واقع ایران مجبور است این مسأله را بپذیرد» (شبکه1 تلویزیون رژیم – ۱/۴/۹۴)
آمانو پیش از این با ملاحظه خیلی بیشتری در رابطه با رژیم صحبت می‌کرد، اما وقتی اکنون به این صراحت می‌گوید رژیم ایران مجبور است بازرسیهای بدون قید و شرط را بپذیرد، معنای خود را دارد. جالب است که تلویزیون رژیم نیز به این موضوع اذعان می‌کند و مجری آن می‌گوید: «مجبور بودن ایران به پذیرش پروتکل الحاقی که دسترسی به سایتهای نظامی هم می‌تواند جزء بندهای آن باشد، بزرگترین اختلاف ما با طرف مذاکرات است».
البته آمانو حرف مهم دیگری هم در مورد این‌که چرا رژیم قابل اعتماد نیست، زده است. که یک رسانه حکومتی دیگر یعنی سایت واحد مرکزی خبر در روز 31خرداد آن را چنین منعکس کرده است: «آژانس نمی‌داند (رژیم) ایران در گذشته چه کاری انجام داده است. ایران هیچ‌گونه اطلاعاتی درباره فعالیتهای هسته‌یی گذشته‌اش ارائه نکرد تا این‌که گروه اپوزیسیون ملی ایران و دستگاههای اطلاعاتی و تصاویر ماهواره‌یی وجود چنین برنامه‌ای را در ایران نشان داد. (رژیم) ایران خود به‌صورت داوطلبانه وجود چنین برنامه‌ای را فاش نکرد».
اجباری که آمانو مطرح می‌کند، به چه معنی است؟ توضیحات و سوز و گداز تلویزیون رژیم در این رابطه به‌راستی دلخراش است: «چارچوبی طراحی شده که بر اساس آن شدیدترین نظام قابل تصور برای نظارت بر همه اتفاقاتی که در زنجیره تأمین هسته‌یی می‌افتد قرارداده شده. تعهداتی که ایران بر اساس پروتکل الحاقی می‌پذیرد، بی‌سابقه و همیشگی خواهند بود و زمان اجرای آنها بیش از طول دوره این توافق در نظر گرفته شده است».
برخی مقامهای رژیم از جمله سعیدی، از اعضای سابق هیأت مذاکره‌کننده رژیم تلاش می‌کند موضوع را عادی جلوه دهد؛ او می‌گوید: «پذیرش بازرسیها… یک سری دسترسیهایی را برای آژانس ایجاد کرده و محدودیتهای بیشتری برای ما، ولی این فاجعه نیست. این اتفاقی هست که دو سال در کشور اجرا شد و مشکل خاصی هم به وجود نیامد» (شبکه1 تلویزیون رژیم – ۱/۴/۹۴).
در واقع این کارگزار رژیم معتقد است که می‌شود مثل قبل سر بازرسان آژانس کلاه گذاشت و آنها را به جای اماکن مورد نظر به جاهای مجعولی برد.
اما بیشتر کارشناسان رژیم مثل آقامیری، نظر دیگری دارند و فکر می‌کنند آژانس هوشیار شده و دیگر فریب نمی‌خورد، از این‌رو به‌شدت نگرانند: «در این قضیه، معنی مدیریت برایم نامفهوم است. چون وقتی شما می‌گوئید هر آن، با هر شرایطی و طی یک زمان مشخصی می‌توانند بازدید کنند، طبیعتاً یعنی محدودیت. یعنی شما دیگر نمی‌توانید بگوئید که این‌جا بیاید یا آنجا نیاید. پذیرفتید که همه جا بیایند» (شبکه1 تلویزیون رژیم – ۱/۴/۹۴).
بله، مانور و طرحی که به قول روزنامه آفتاب یزد برای بستن دهان دلواپسان طراحی شده بود، حالا بلای جان رژیم شده و شرایط را برایش دشوارتر کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر