بیکاری جوانان، بهویژه جوانان تحصیل کرده یکی از بحرانهایی است که نظام ولایتفقیه را به وحشت انداخته و روزی نیست که کارگزاران رژیم در رابطه با این بحران و پیامدهای آن، بهویژه پیامدهای امنیتی، که نظام ولایتفقیه را تهدید میکند، هشدار ندهند. از جمله به چند نمونه زیرتوجه کنید:
رحمتالله پورموسی عضو مجلس ارتجاع: «نرخ بیکاری در خراسان رضوی بسیار زیاد است، نسبت به گذشته وضعیت بدتری پیدا کردهایم... هماکنون نرخ بیکاری استان به بیش از دوبرابر رسیده است». (خبرگزاری ایسنای رژیم ۴/۱۱/۹۴)
امید کریمیان عضو مجلس ارتجاع: «میانگین بالای بیکاری، پایین بودن شاخصهای توسعه از جمله صنعت، بهداشت و درمان، راه، آموزش و پرورش، رفاه اقتصادی و سطح پایین امید به زندگی... بیداد میکند».... (رادیو فرهنگ رژیم۴/۱۱/۹۴)
علی جلیلیان عضو مجلس ارتجاع: «متأسفانه در هر خانواده چند نفر جوان تحصیلکرده و غیرتحصیلکرده بیکار وجود دارد که متأسفانه از طرف دولت هیچ اقدامی و عملی جهت استخدام و اشتغال جوانان بیکار مشاهده نمیگردد انگار که بیکاری اهمیت چندانی ندارد».... (رادیوی رژیم بهمن 94)
محمد رضا رضایی کوچی عضو مجلس ارتجاع: «بیکاری به بیماری مزمن تبدیل شده و جوانان ما بیکارند.. اگر امروز فکری نکنیم شاید فردا دیر باشد». (رادیوی رژیم بهمن 94)
این چند نمونه از هشدارهای اعضای مجلس ارتجاع در رابطه با بیکاری است. جالب اینجاست که کارگزاران رژیم در دولت آخوند روحانی و مجلس ارتجاع بحران بیکاری را بین هم پاسکاری میکنند و هر کدام طرف مقابل را مسئول حل این بحران میدانند. کیهان آخوندی در یادداشت روز 3 بهمن 94 با نام «جابهجایی صندلیها» اینطور مینویسد: «روحانی در آغاز سخن پیرامون انتخابات میگوید ”کسی که میخواهد نماینده مجلس شود، البته که باید به دین اسلام متعهد باشد و التزام به قانون اساسی و ولایت داشته باشد... اما محیط زیست، صنعت، توسعه کشور، حل بیکاری و رکود چه میشود ”؟! در این خصوص باید از آقای روحانی پرسید؛ از کی تا بهحال، حل مسائلی نظیر محیطزیست، صنعت، توسعه کشور، حل بیکاری و رکود از شرح وظایف قانونی دولت خارج شده و برعهده نمایندگان مجلس گذارده شده است؟!»
واقعیت این است که کارگزاران رژیم از هر دو باند تلاش میکنند باند رقیب را مقصر بحران بیکاری جلوه بدهند. این در حالی است که آخوند روحانی حل تمامی مشکلات کشور را به برجام احاله داده بود، از مشکلات محیط زیست و ریز گردها گرفته تا مشکل بیکاری، اما پس از اجرایی شدن برجام، هر دو باند رژیم میگویند که چشماندازی برای گشایش وجود ندارد و تا سالیان متمادی، بحران بیکاری ادامه خواهد داشت، اما چرا؟!... چرا اجرای برجام و رفع تحریمها که این همه برای آن تبلیغ کرده بودند، هیچ تحولی در جهت حل بحران اقتصادی ایجاد نمیکند؟ ؟
پاسخ را باید در بنیادها و ساخت و بافت چپاولگرانه این رژیم جستجو کرد. دینامیزم و موتور محرک کارگزاران و باندهای مختلف نظام ولایتفقیه چپاول و غارت اموال عمومی و خصوصی مردم است و فساد مالی در تار و پود نظام ولایتفقیه را شکل داده، بنابراین هر چه هم مهرههای اقتصادی یا کارگزاران سیاسی رژیم در این رابطه به هم هشدار بدهند، باز هم فایدهای ندارد! چرا که آنها نمیتوانند به ریشه این بحران نزدیک بشوند. آخوندها نظامی را بنا کردند که تک به تک آجرهایش از غارت و چپاول و دزدی و فساد تشکیل شده، در نتیجه برای حل بحران بیکاری باید کل این بنا واژگون شده و بنای جدیدی ساخته شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر