رفسنجانی در نقش پدرخوانده دولت روحانی
رفسنجانی
مهمترين خبرها
- با نقض قطعنامه شورای امنیت، پاسدار قاسم سلیمانی از مسکو بازدید کرده و با پوتین دیدار کرده است
- آخوند علم الهدی: توافق اتمی عبور از خط قرمز خامنه‌ای است
- شورای امنیت قطعنامه سوریه را به اتفاق آرا تصویب کرد
اخبار مرتبط
مواضعی
که این روزها رفسنجانی چه در زمینه سیاست خارجی و چه سیاست داخلی رژیم
می‌گیرد، بیانگر این است که وی نقش ”پدرخوانده“ دولت روحانی را بازی
می‌کند. نقشی که در سخنان رفسنجانی در دیدار با هیأتهای خارجی بیشتر برجسته
می‌شود.
دولت روحانی در راستای تکمیل سیاست زهرخوران و آویختن به دامان غرب پس از توافق وین، در دیدارهایی که به‌طور مرتب با مقامات و وزرای خارجه دولتهای اروپایی در تهران دارد، تلاش می‌کند تا هم از گذشته نظام در ایجاد تنش با این کشورها عذر تقصیر بخواهد، و هم به آنان اطمینان بدهد که در آینده منافع آنان در ایران تأمین خواهد بود.
این هیأتها در دیدارهایشان در تهران بعضاً با رفسنجانی نیز دیدار می‌کنند. رفسنجانی در این دیدارها اظهاراتی می‌کند که همخوانی چندانی با مقام و موضع رسمی‌اش به‌عنوان رئیس تشخیص مجمع نظام آخوندی ندارد.
مقام و منصب رسمی هاشمی رفسنجانی ریاست تشخیص مصلحت نظام آخوندی است که این مجمع در موارد خاصی مجاز به بررسی بعضی از سیاستهای کلان است که توسط خامنه‌ای مشخص می‌شود، و یا این‌که می‌تواند وارد حل‌وفصل اختلاف بین شورای نگهبان، مجلس و دولت شود که این مسایل نیز تاکنون عمدتاً در رابطه با مسایل و قوانین داخلی رژیم بوده است...
بنابراین دیدارهای ترتیب داده شده برای رفسنجانی توسط مقامات دولت به‌خصوص دیدارهای وی با وزرای خارجه کشورها، در حکم بازی‌کردن نقش پدرخواندگی او برای دولت روحانی است. رفسنجانی در دیدار با پائولو جنتیلونی وزیر خارجه ایتالیا به‌وضوح این نقش را برجسته کرد و از موضع قیم دولت هم بر پایبندی دولت روحانی بر اجرای مفاد توافقات ژنو و وین تأکید کرد، و هم اطمینان داد که ”با آمدن دکتر روحانی در رأس قوه مجریه، سیاست واقعی نظام که همان تنش‌زدایی است دوباره شکل گرفت“.
رفسنجانی در دیدار با وزیرخارجه ایتالیا با تأکید بر این‌که دولت روحانی بر اساس عقلانیت در مذاکرات وین رفتار کرده است، تضمین داد که از این پس نیز بر این عقلانیت پایدار خواهد ماند، و تا آنجایی که به دولت روحانی برمی‌گردد هدف از این عقلانیت ”فعال کردن سیاست خارجی و تعامل بیشتر با جهانیان است“. (خبرگزاری ایرنا14مرداد94)
ملاحظه می‌شود که رفسنجانی ضمن این‌که تلویحاً از سیاستهای گذشته نظام عذر تقصیر می‌خواهد به طرف مقابل اطمینان می‌دهد که هدف دولت روحانی دوری از سیاستهای گذشته به واسطه تنش‌زدایی و تعامل بیشتر با غرب است زیرا که به اعتقاد او نظام بر سرعقل آمده است و...
روشن است که اطمینان دادن به وزیرخارجه ایتالیا و سایر مقامات کشورهای خارجی در رابطه با سیاست خارجی آینده رژیم و تنش‌زدایی با این کشورها، ربطی به موضع رسمی رفسنجانی در رژیم آخوندی ندارد. خصوصاً این‌که در مورد رابطه با ایتالیا نیز تأکید می‌کند که دولت به‌دنبال ”تقویت و گسترش روابط دوجانبه بین تهران و رم است“ و ابراز امیدواری می‌کند ”زمینه‌های آن مهیا شود“.
ضمناً موضعگیری رفسنجانی در این دیدار و دیدارهای مشابه را از دو جنبه می‌توان مورد توجه قرارداد.
جنبه اول این‌که پایش را در نعلین خامنه‌ای کرده است، زیرا علی‌القاعده این خامنه‌ای است که پس از زهرخوران اتمی می‌بایست به‌خصوص از سیاستهای دولت روحانی حمایت کند و به‌عنوان ولی‌فقیه نظام تضمینی برای اجرای سیاستهای خارجی دولت او باشد، و علی القاعده او است که باید خیال جهانیان و کشورهای غربی را از تنش زایی و تشنج‌آفرینی راحت کند و از موضع ”رهبر کشور“ سیاست خارجی دولت را مهر و تأیید کند.
جنبه دیگر ورود رفسنجانی به این مسایل نقش ”پدرخواندگی“ او برای دولت روحانی است که به آن اشاره شد.
با مروری مختصر به مصاحبه رفسنجانی با روزنامه حکومتی ایران، این نقش رفسنجانی برای دولت روحانی در زمینه مسایل داخلی نیز مشخص‌تر می‌شود؛ آنجا که می‌گوید: ”آقای روحانی نیامده که شعاری کار کند. ایشان عقایدی دارد و از روزی که من ایشان را شناختم، از مجلس و تا الآن همین گونه است. ایشان اهل تعامل جهانی است و راه را هم با حفظ اصول خودمان در تعامل می‌بیند. من فکر می‌کنم ایشان باید در حرکتی که آغاز کرده پایداری کند. البته ایشان تنها نیست“.
رفسنجانی در این مصاحبه به روحانی توصیه می‌کند که بد عمل نکند، ”اگر آقای روحانی و دولتش بد عمل کنند، دوباره همان جریانها پیروز می‌شوند. افکار عمومی علاوه بر اعتدال‌گرایی، از افراط و تفریط گریزان است“.
معنی این حرف رفسنجانی هم واضح است یعنی این‌که لازم است آخوند حسن روحانی بر اساس خواسته‌ها و خطوط وابسته گرایانه او عمل کند، و بعضی از پزهای بینابینی را هم که در میانه مواضع رفسنجانی و خامنه‌ای می‌گیرد کنار بگذارد و کاملاً در خط او حرکت کند.
این خواسته‌یی بوده که رفسنجانی از روز اول تشکیل دولت روحانی از او و دولتش داشته است، و هنوز هم سودای اجرای آن را در سر می‌پروراند. البته اگر مزاحمتهای ولی‌فقیه و باندش بگذارد که رفسنجانی به این آرزو برسد. !
دولت روحانی در راستای تکمیل سیاست زهرخوران و آویختن به دامان غرب پس از توافق وین، در دیدارهایی که به‌طور مرتب با مقامات و وزرای خارجه دولتهای اروپایی در تهران دارد، تلاش می‌کند تا هم از گذشته نظام در ایجاد تنش با این کشورها عذر تقصیر بخواهد، و هم به آنان اطمینان بدهد که در آینده منافع آنان در ایران تأمین خواهد بود.
این هیأتها در دیدارهایشان در تهران بعضاً با رفسنجانی نیز دیدار می‌کنند. رفسنجانی در این دیدارها اظهاراتی می‌کند که همخوانی چندانی با مقام و موضع رسمی‌اش به‌عنوان رئیس تشخیص مجمع نظام آخوندی ندارد.
مقام و منصب رسمی هاشمی رفسنجانی ریاست تشخیص مصلحت نظام آخوندی است که این مجمع در موارد خاصی مجاز به بررسی بعضی از سیاستهای کلان است که توسط خامنه‌ای مشخص می‌شود، و یا این‌که می‌تواند وارد حل‌وفصل اختلاف بین شورای نگهبان، مجلس و دولت شود که این مسایل نیز تاکنون عمدتاً در رابطه با مسایل و قوانین داخلی رژیم بوده است...
بنابراین دیدارهای ترتیب داده شده برای رفسنجانی توسط مقامات دولت به‌خصوص دیدارهای وی با وزرای خارجه کشورها، در حکم بازی‌کردن نقش پدرخواندگی او برای دولت روحانی است. رفسنجانی در دیدار با پائولو جنتیلونی وزیر خارجه ایتالیا به‌وضوح این نقش را برجسته کرد و از موضع قیم دولت هم بر پایبندی دولت روحانی بر اجرای مفاد توافقات ژنو و وین تأکید کرد، و هم اطمینان داد که ”با آمدن دکتر روحانی در رأس قوه مجریه، سیاست واقعی نظام که همان تنش‌زدایی است دوباره شکل گرفت“.
رفسنجانی در دیدار با وزیرخارجه ایتالیا با تأکید بر این‌که دولت روحانی بر اساس عقلانیت در مذاکرات وین رفتار کرده است، تضمین داد که از این پس نیز بر این عقلانیت پایدار خواهد ماند، و تا آنجایی که به دولت روحانی برمی‌گردد هدف از این عقلانیت ”فعال کردن سیاست خارجی و تعامل بیشتر با جهانیان است“. (خبرگزاری ایرنا14مرداد94)
ملاحظه می‌شود که رفسنجانی ضمن این‌که تلویحاً از سیاستهای گذشته نظام عذر تقصیر می‌خواهد به طرف مقابل اطمینان می‌دهد که هدف دولت روحانی دوری از سیاستهای گذشته به واسطه تنش‌زدایی و تعامل بیشتر با غرب است زیرا که به اعتقاد او نظام بر سرعقل آمده است و...
روشن است که اطمینان دادن به وزیرخارجه ایتالیا و سایر مقامات کشورهای خارجی در رابطه با سیاست خارجی آینده رژیم و تنش‌زدایی با این کشورها، ربطی به موضع رسمی رفسنجانی در رژیم آخوندی ندارد. خصوصاً این‌که در مورد رابطه با ایتالیا نیز تأکید می‌کند که دولت به‌دنبال ”تقویت و گسترش روابط دوجانبه بین تهران و رم است“ و ابراز امیدواری می‌کند ”زمینه‌های آن مهیا شود“.
ضمناً موضعگیری رفسنجانی در این دیدار و دیدارهای مشابه را از دو جنبه می‌توان مورد توجه قرارداد.
جنبه اول این‌که پایش را در نعلین خامنه‌ای کرده است، زیرا علی‌القاعده این خامنه‌ای است که پس از زهرخوران اتمی می‌بایست به‌خصوص از سیاستهای دولت روحانی حمایت کند و به‌عنوان ولی‌فقیه نظام تضمینی برای اجرای سیاستهای خارجی دولت او باشد، و علی القاعده او است که باید خیال جهانیان و کشورهای غربی را از تنش زایی و تشنج‌آفرینی راحت کند و از موضع ”رهبر کشور“ سیاست خارجی دولت را مهر و تأیید کند.
جنبه دیگر ورود رفسنجانی به این مسایل نقش ”پدرخواندگی“ او برای دولت روحانی است که به آن اشاره شد.
با مروری مختصر به مصاحبه رفسنجانی با روزنامه حکومتی ایران، این نقش رفسنجانی برای دولت روحانی در زمینه مسایل داخلی نیز مشخص‌تر می‌شود؛ آنجا که می‌گوید: ”آقای روحانی نیامده که شعاری کار کند. ایشان عقایدی دارد و از روزی که من ایشان را شناختم، از مجلس و تا الآن همین گونه است. ایشان اهل تعامل جهانی است و راه را هم با حفظ اصول خودمان در تعامل می‌بیند. من فکر می‌کنم ایشان باید در حرکتی که آغاز کرده پایداری کند. البته ایشان تنها نیست“.
رفسنجانی در این مصاحبه به روحانی توصیه می‌کند که بد عمل نکند، ”اگر آقای روحانی و دولتش بد عمل کنند، دوباره همان جریانها پیروز می‌شوند. افکار عمومی علاوه بر اعتدال‌گرایی، از افراط و تفریط گریزان است“.
معنی این حرف رفسنجانی هم واضح است یعنی این‌که لازم است آخوند حسن روحانی بر اساس خواسته‌ها و خطوط وابسته گرایانه او عمل کند، و بعضی از پزهای بینابینی را هم که در میانه مواضع رفسنجانی و خامنه‌ای می‌گیرد کنار بگذارد و کاملاً در خط او حرکت کند.
این خواسته‌یی بوده که رفسنجانی از روز اول تشکیل دولت روحانی از او و دولتش داشته است، و هنوز هم سودای اجرای آن را در سر می‌پروراند. البته اگر مزاحمتهای ولی‌فقیه و باندش بگذارد که رفسنجانی به این آرزو برسد. !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر